اردبیل، اولین شهر ایران از لحاظ لوله کشی آب شرب می‌باشد.

آرامگاه شیخ صفی الدّین اردبیلی

بقعة شيخ صفی- كه از بناهاي منحصربه‌فرد در ميان ساختمان‌های مذهبی است- شامل تعدادی از بناهای دوره‌های مختلف است كه نخستين بار شاه طهماسب آن‌ها را به‌صورت مجموعة واحدی درآورد. بعدها شاه عباس باعث افزودن بناهای مهم به اين مجموعه و اصلاحاتی در آن گرديد. اهميّت زياد اين اثر تاريخی به‌طور كلی در رابطه‌ای كه با سلسلة خاندان سلاطين صفويّه دارد جلوه‌گر می شود. اسلاف شاهان صفويّه و همچنين شاه اسماعيل یکم سرسلسلة اين خاندان در داخل اين مجموعة تاريخی به خاك سپرده شده‌اند. اين مجموعه از نظر معماری اسلامی دارای اهميّت فوق‌العاده است. هر يك از عمارات منفرد آن بی نظير می باشد. اين امر در مورد خود مقبره كمتر صادق است تا در مورد نمازخانة مقابل آن. ضلعی كه مقابل حياط قرار گرفته مانند نمای كاخی ساخته شده است. طرح اين بنا در هنر شرق بيگانه به نظر می رسد و بيشتر رنسانس را به خاطر می آورد. ليكن جزييات يعنی كاشيكاری، طرح‌ها، قاب، پنجره‌ها، مقرنسكاری ها، آجركاری ها كه با فاصله و بندهای وسيع‌تری انجام گرفته هنر خالص شرقی است. بناهای متعلّق به بقعة شيخ صفی عبارتند از: درب ورودی و حياط بزرگ- حياط كوچك يا دالان روباز- صحن بقعه- مسجد جنّت‌سرا- حياط مقابر- شهيدگاه- چلّه‌خانه. قسمت‌های اصلی بقعه عبارتند از: «رواق يا قنديل خانه- مقبرة شيخ صفی- مقبرة شاه اسماعيل صفوی- حرمخانه- چينی خانه». بقعة شيخ صفی الدّين از نظر كاشيكاری و تزيينات از زيباترين ابنية تاريخی دورة صفوی محسوب مي‌شود مجموعه بناهای مذهبی شیخ صفی یکی از شاهکارهای هنری و معماری دورۀ اسلامی ایران است که از لحاظ تزیینات کاشی کاری معرّق و کتیبه های زیبا در خور توجّه می باشد مناظر تزیینی مجموعۀ بناهای مذهبی شیخ صفی چه از داخل و چه از خارج شامل نقّاشی، گچ بری، قطارسازی و مقرنس کاری با رنگ طلایی می باشد که بسیار زیباست. این مجموعۀ مذهبی که بر فراز یک بنای متعلّق به عصر مغول ساخته شده است، به درستی معلوم نیست که در چه زمانی تکمیل و توسعه یافته است 

اَردَبیل  (نام باستان: آرتاویل) یکی از کلان شهرهای ایران و مرکز استان اردبیل در شمال غربی این کشور است.

این شهر در قبل و پس از اسلام مرکز آذربایجان بوده است.

اشتهار و اهمیّت اردبیل تنها از آن جهت نیست که چند تن از پادشاهان ایران آن شهر را قرارگاه خود ساختند، بلکه از آن لحاظ است که سر حلقه فرقه صفویه، شیخ صفی‌الدین اردبیلی، از این جا برخاست و در همین جا به خاک سپرده شد.

با ظهور شیخ صفی‌الدّین و خاندان صفوی، اردبیل اعتبار ویژه‌ای یافت، به طوری که این شهر در زمان تیمور، دارالارشاد و در زمان سلاطین صفوی با عنوان دارالامان از جایگاه خاصّ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برخوردار گردید. حکومت صفوی بسیاری از هرج و مرج‌ها را که در ایران وجود داشت، برانداخت و یک حکومت دینی و مذهبی را پایه گذاری کرد که به گفته بسیاری از کارشناسان تاریخ، تشکیل دولت یکی از مهم ترین وقایع تاریخ ایران به شمار می‌آید.